Czym jest wyrwanie?
Dzisiejsza stomatologia pozwala leczyć zęby w bardzo zaawansowanych stadiach choroby. Ekstrakcja zęba to zazwyczaj ostateczność, ale są sytuacje, w których zabieg ten jest konieczny.
Najczęstszymi przyczynami usunięcia zębów są zęby ze zniszczonymi tkankami twardymi, które nie nadają się do odbudowy zachowawczej ani protetycznej. Często usuwa się też zęby z pozostawionymi torbielami, które należy wyłuszczać, oraz zęby zatrzymane, które usuwamy operacyjnie (zarówno w procedurze chirurgii jednego dnia, jak i w znieczuleniu miejscowym).
Zabieg usunięcia zęba polega na zerwaniu wiązadeł, które trzymają ząb w zębodole. Najlepiej wytłumaczyć to tak, że istnieją „liny”, które trzymają ząb w zębodole (czyli kości) i zadaniem dentysty jest – w odpowiednich ruchach ekstrakcyjnych – wyjąć ząb z zębodołu, zrywając jego „liny”.
Poprawne usunięcie zęba to jego usunięcie w całości, a następnie usunięcie zmian okołowierzchołkowych, które wytworzyły się na wskutek procesu zapalnego toczącego się w tkankach.
Zobacz też: Dlaczego trzeba dbać o zęby dziecka?
Czego nie wolno robić po wyrwaniu i jak walczyć z bólem?
Przeciwwskazaniem do ekstrakcji może być np. nowotwór złośliwy w pobliżu miejsca ekstrakcji lub ząb znajdujący się w naczyniaku krwionośnym.
Przez 2 godziny od usunięcia zęba nie należy jeść ani pić. Ból, który nasila się, gdy znieczulenie przestaje działać, możemy złagodzić, przykładając do twarzy lód oraz zażywając środki przeciwbólowe.
Zobacz też: Zdrowe zęby - poradnik
Autor: Piotr Osica, lekarz dentysta, ekspert portalu Dentowizja.pl
Chcesz wiedzieć więcej o stomatologii? Odwiedź stronę www.dentowizja.pl.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
